.เดียวดาย

เดียวดายในความเวิ้งว้าง
รอบข้างไร้คนเคยห่วงหา
ความเหงาคอยตอกย้ำรอยน้ำตา
คนไกลเขาจะรู้บ้างไหมว่า
คิดถึงห่วงหา เกินกว่าจะเข้าใจ***
********************************

เบญจมาศ

..... ทุกๆ ทีที่ลืมตา......
สิ่งที่มาทักทาย...คือความเหงา
มองไปทางไหน.....ก็เจอแต่ความว่างเปล่า
เหงา...เหงา....และก็เหงาเรื่อยมา
อยากจะมีใครสักคน......
ที่พอตื่นขึ้นมา ก็เจอหน้า
หลับก็ฝันเห็น....เห็นกันทุกเวลา
แต่ไม่รู้เมื่อไหรนะ.....จะได้เจอ...........